இந்தியாவின் தந்தை என்று போற்றப்படும் மகாத்மா காந்தி மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவர். அவர் ‘மகாத்மா’ என்று அழைக்கப்படுவதற்கான காரணங்களில் ஒன்றைப் பின்வரும் கதை விளக்குகிறது. ஒருமுறை, ஏழைகளுக்கு உதவுவதற்காக ஒரு அமைப்பிற்காக பல்வேறு நகரங்கள் மற்றும் கிராமங்களில் இருந்து நிதி சேகரிக்கும் பயணத்தில் காந்தி இருந்தார். பல இடங்களுக்குச் சென்று இறுதியாக ஒரிசாவை அடைந்தார். ஒரிசாவில் ஒரு கூட்டத்திற்கு ஏற்பாடு செய்தார்.
அங்கு அவர் பொதுமக்களிடம் பேச்சு வார்த்தை நடத்தி, அமைப்புக்கான நிதியை தருமாறு கேட்டுக்கொண்டார். அவரது பேச்சின் முடிவில், முதுகு வளைந்து, கிழிந்த ஆடை, வெள்ளை முடி, சுருங்கிய தோலுடன் மிகவும் வயதான ஒரு பெண் எழுந்தாள். தன்னை காந்தியை அடைய அனுமதிக்குமாறு தன்னார்வலர்களிடம் வேண்டுகோள் விடுத்தார். ஆனால், தொண்டர்கள் அவரை தடுத்து நிறுத்தினர். அவள் விடவில்லை. அவர்களுடன் சண்டையிட்டு காந்தியை அடைந்தாள்.
காந்தியின் பாதங்களைத் தொட்டாள். பிறகு சேலையின் மடிப்புகளில் வைத்திருந்த ஒரு செப்புக் காசை எடுத்து அவன் காலடியில் வைத்தாள். அப்போது மூதாட்டி மேடையை விட்டு வெளியேறினார். காந்தி மிகவும் கவனமாக நாணயத்தை எடுத்து
தன்னோடயே வைத்துகொண்டார். அவரோடு கூட இருந்தவங்க என்ன அய்யா எவ்வளவு லச்ச ரூபா யார் கொடுத்தாலும் எங்க கிட்ட கொடுத்து பாதுகாக்க சொல்லுவீங்கள். ஆனால் இந்த ஒத்த செம்பு நாணயத்த மட்டும் எங்களை நம்பி கொடுக்க மற்றிங்களேன்னு கேட்டார். அதற்கு கேட்ட காந்தி இந்த நாணயம் ரொம்ப முக்கியமானது கொடியில சம்பாதிக்கிற ஒருத்தர் தருகிற லச்ச ரூபாய விட ஒன்றுமே இல்லாமல் தன்னுடைய ஒரு செம்பு நாணயத்த மட்டும் வச்சிருக்கிற ஒருத்தர் அதையும் கொடுக்குற மனச நான் ரொம்ப நேசிக்கிறேன் என்று கூறினார்.
கற்பிக்கும் பாடம்: தன்னிடம் ஒன்றுமே இல்லாத போதும் கூட தன்னால் இயன்ற உதவியை மற்றவர்களுக்கு செய்யும் போது அதன் மதிப்பு அதிகரிக்கப்படுகிறது.
0