ஒரு கிராமத்தில் ஒரு முதியவர் தனது மூன்று மகன்களுடன் வசித்து வந்தார். அவரது மூன்று மகன்களும் கடின உழைப்பாளிகள் என்றாலும், அவர்கள் எப்போதும் சண்டையிட்டுக் கொண்டனர். முதியவர் அவர்களை ஒன்றிணைக்க முயன்றார், ஆனால் முயற்சியில் தோல்வியடைந்தார்.
மாதங்கள் கடந்துவிட்டன, முதியவர் நோய்வாய்ப்பட்டார். அவர் தனது மகன்களை ஒற்றுமையாக இருக்கச் சொன்னார், ஆனால் அவர்கள் அவருக்குச் செவிசாய்க்கத் தவறிவிட்டனர். அந்த நேரத்தில், முதியவர் அவர்களுக்கு ஒரு பாடம் கற்பிக்க முடிவு செய்தார்.
முதியவர் தனது மகன்களை வரவழைத்து, பின்னர் அவர்களிடம், “நான் உங்களுக்கு ஒரு கட்டை குச்சிகளை தருகிறேன். ஒவ்வொரு குச்சியையும் பிரிக்கவும், பின்னர் ஒவ்வொன்றையும் இரண்டாக உடைக்கவும். முதலில் முடிப்பவருக்கு மற்றவர்களை விட அதிக வெகுமதி கிடைக்கும்.
எனவே, மகன்கள் ஒப்புக்கொண்டனர். முதியவர் தலா பத்து குச்சிகளைக் கொண்ட ஒரு மூட்டையை அவர்களுக்கு வழங்கினார், பின்னர் ஒவ்வொரு குச்சியையும் துண்டுகளாக உடைக்கும்படி மகன்களைக் கேட்டார். சில நிமிடங்களில் குச்சிகளை உடைத்த மகன்கள், மீண்டும் தங்களுக்குள் சண்டையிட்டனர்.
முதியவர், என் அன்புக் குழந்தைகளே, விளையாட்டு இன்னும் முடியவில்லை. இப்போது நான் உங்களுக்கு மற்றொரு குச்சிகளை தருகிறேன். இந்த முறை மட்டும் தனித்தனியாக இல்லாமல் மூட்டையாக உடைக்க வேண்டும்.
மகன்கள் உடனடியாக ஒப்புக்கொண்டனர், பின்னர் மூட்டையை உடைக்க முயன்றனர். எவ்வளவோ முயன்றும் அவர்களால் குச்சிகளை உடைக்க முடியவில்லை. மகன்கள் தங்கள் தோல்வியை தந்தையிடம் தெரிவித்தனர்.
அந்த முதியவர், என் அன்பு மகன்களே, பாருங்கள்! ஒவ்வொரு குச்சியையும் தனித்தனியாக உடைப்பது உங்களுக்கு எளிதாக இருந்தது, ஆனால் அவற்றை ஒரு மூட்டையாக உடைப்பது உங்களால் முடியாது. ஒற்றுமையாக இருப்பதன் மூலம் யாரும் உங்களைத் துன்புறுத்த முடியாது. நீங்கள் தொடர்ந்து சண்டையிட்டால், யார் வேண்டுமானாலும் உங்களை விரைவில் தோற்கடிக்க முடியும்.
மூன்று மகன்களும் ஒற்றுமையில் சக்தி இருப்பதைப் புரிந்து கொண்டனர், மேலும் அவர்கள் அனைவரும் ஒன்றாக இருப்போம் என்று தங்கள் தந்தைக்கு உறுதியளித்தனர்.
6