பார்க்கிறாய்பார்க்க வைக்கிறாய் தவிக்கிறாய்தவிக்க வைக்கிறாய் மனதில் என்னடிமறைத்து வைக்கிறாய் மௌனம் பூசியேஒளித்து வைக்கிறாய் நீயாய்சொல்வாயா நானாய் சொல்வேனோயாரும் சொல்லாமல் காதல் வெல்வோமோ சிரிக்கிறாய்சிரிக்க வைக்கிறாய் சில நொடி கரைய வைக்கிறாய்நுரைக்கிறாய் நுரைக்க வைக்கிறாய் தரையிலே… Read More »என்னவோ செய்கிறாய்!
உன்மவுனங்களைப் படித்துக்கொண்டேமொழிகளை மிரட்டுகிறேன்!ஆம்அள்ள அள்ளக் குறையாத கவிதைகளைஅள்ளித் தருகின்றனஅதை சொல்லச் சொல்லச் சுமையேறிமொழிகள் மிரளுகின்றனஇன்னும் இன்னும் உன் மௌனமெனும் வானத்தில்என் எண்ணமெனும் மேகங்கள் திரளுகின்றனஇனி மொழிவனக்காடுகளில் விடாத கவிமழை! 0
நீல வண்ண கண் அழகியே ! நீளமான கடற் கரையைஒத்த அலையெனகருந்கூந்தல்காரி.. ! மின்னல் வண்ண புடவைக்காரிவானமே அதன் எல்லையா.. ! வசந்தம் பாடும் குரல்க்காரிதென்றலே, உன் பாட்டுக்குஇசையா…. பனிவிழும் மலரேபலம் கொடு….உயிரே !… Read More »தேடுகிறேன் எங்கே அவள் என்று… ! – கவிதை
உனை என் கையில் ஏந்தி உலகம் சுற்ற காலங்கள் கடந்தாலும் காத்திருப்பேன்.. என் இதய பையில் உன்னை வைத்து இமைகள் மூடாமல் காத்து நிற்பேன் 0
தேயாத நிலவே தெவிட்டாத மாங்கனியேகாயாத மலரே கண்கொள்ளா பெண்ணழகேசாயாத மரம்போல என்நெஞ்சம் எந்நாளும்ஓயாமல் உன்னையே நினைத்து உருகுதடிதாயாக உன்மடியை எனக்குத் தாராயோசேயாக நினைத்து அணைக்கவே வாராயோ 0
