தமிழ் பதிவுகள் வலைத்தளத்திற்கு உங்களை அன்புடன் வரவேற்கிறோம் !!!
காதல் என்பது உணர்ச்சிகளின் தொகுப்பாகும் மற்றும் நடத்தை உணர்வு மற்றும் அர்ப்பணிப்பைக் குறிக்கிறது. அன்பு கவனிப்பு, நெருக்கம், பாதுகாப்பு, ஈர்ப்பு, பாசம் மற்றும் நம்பிக்கை போன்ற காரணிகளைப் பொறுத்தது. இது பலவிதமான நேர்மறை உணர்ச்சிகளுடன் தொடர்புடையது, மகிழ்ச்சி, உற்சாகம், வாழ்க்கை திருப்தி ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது, ஆனால் தவறான நபருடனான காதல் பொறாமை மற்றும் மன அழுத்தம் போன்ற எதிர்மறை உணர்ச்சிகளையும் ஏற்படுத்தும். காதல் கவிதைகள் மூலம், ஒரு நபர் தனது உணர்ச்சிகளை மற்றவர்களுக்கு வெளிப்படுத்த முடியும், பெரும்பாலான மக்கள் தங்கள் உண்மையான உணர்வுகளை வெளிப்படுத்துவதில் சிரமத்தை எதிர்கொள்கின்றனர். ஒரு உறவை வலுப்படுத்துவது அல்லது அன்பின் பழைய சுடர் ஆகியவற்றை வலுப்படுத்துவது நல்லது. காதல் கவிதை யாரும் கற்பனை செய்ய முடியாது. இங்கே காதல் கவிதைகள் ஒரு பெரிய சேகரிப்பு உள்ளது, நீங்கள் காணலாம்:
காணவில்லை
என்று தேடியதில்லை
நீயும் நானும்
தொலைந்தால்
நமக்குள்
தான் என்றுணர்வதால்
நம் மனங்கள்
என்றோ உனக்காக
கிறுக்கியவை
இன்று படித்தாலும்
எனக்கே நாணத்தை
தருகிறது
அதீத காதலில்
இத்தனை பைத்தியக்கார
தனங்களா
என்று உன்மீதெனக்கு
நீ மூச்சி
காற்றுப்படும்
தூரத்திலிருந்தால்
நான் காற்றில்லா
தேசத்திலும்
உயிர் வாழ்வேன்…
ஏதேனும் கருத்துக்கள் இருப்பின் எங்களை நேரடியாக தொடர்புக்கொள்ளவும் ( KADHAL KAVITHAIGAL )
என்னை விட்டு பிரிய உனக்கு ஆயிரம் காரணம் இருக்கலாம் ஆனால் உன்னை பிரிய என்னிடம் எந்த…
உன்னிடம் பேசிய வார்த்தைகளை கவிதையாக எழுத நினைத்தேன் எப்படி யோசித்தும் முடியவில்லை பிறகுதான் தெரிந்தது நீ…
இமைக்கும் பொழுதெல்லாம் இறந்து எழுகிறேன் என்னவளை காண முடியவில்லையே என்ற ஏக்கத்தில்...!
கண்ணில் இருக்கும் கருமணியே நீ கலைந்து போ என் காதலி இருக்க இடமில்லை என்றால் என்றும்…
உன்னோடு பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போது கடிகாரத்தை பார்பதில்லை.. உன்னோடு பேசுவதற்காக காத்திருக்கும் போது கடிகாரத்தை தவிற…
உன் கைகள் பற்ற என் விரல்களுக்கு வரம் கொடு... திருடிய என்னிதயத்தை நீயே வைத்துக்கொண்டு உன்…
சூரியனே!!! கர்வம் கொள்ளாதே, உந்தன் கதிர்வீச்சும் பொசுங்கிபோககூடும் என்னவனின் விழி ஒளிவீச்சின் முன்னால்!!! @ஸ்ரீதேவி
#கடவுள்# பெண்களுக்கு உவமையாக பூக்களை படைக்க வில்லை, பூக்களுக்கு உவமையாக தான் பெண்களை படைத்து இருக்கின்றான்
உந்தன் காதோற முடிகளிடம் என் காதலினை சொல்லி வச்சேன் , அது சொல்ல வரும் போதெல்லாம்…
எந்த வானத்திலும் சாத்தியப்படாத ஒர் நிலவு என்னருகில் உலவிக்கொண்டிருக்கிறது; உன்னுருவில்
என் இருட்டு கணவில் மிண்மினி பூச்சியாய் வந்தாயடி... என் கணவை வெளிச்சமாக்க அல்ல... என் இதயத்திற்க்கு…
எழுதாத கதை சொல்லும் உன் கண்கள், பின்பு கவிதைகள் எதற்கு,கானங்கள் எதற்கு...
கண்களாலே உன்னை பறித்து என் உயிரில் விதைத்தேன் ரகசியமாய்... என் உயிரணுக்களில் எல்லாம் நீ காதலாய்…
வாழும் வாழ்க்கை சுமையல்ல..... வாழ்வது அவளின் இதயமாக இருந்தால்.... அழும் கண்ணீரும் வலியல்ல.... அழுவது அவளின்…
நான் விழுந்தாலும், அழுதாலும்... தூக்கிவிடவும், துடைத்துவிடவும் உந்தன் விரல்களை மட்டுமே தேடும் என்னை அறிவாயா???
அழகான கனவா நீ குறும்பு செய்யும் மழலை நீ துள்ளி திரியும் மானும் நீ சுவாசிக்கும்…
நீ இல்லாத நேரங்களிலும் சொல்லாத வார்த்தைகளிலும் பல நூறு கவிதைகளை வரைந்தேன் !!! வார்த்தைகளால் அல்ல…
காதலை சொல்லி அவன் தந்த பூக்களின் வாசம்... நான் உறங்கும் என் கல்லறையிலும் வீசும்...
சிவப்பு புள்ளிகளாய்என் கருப்பையில் இருந்துநீ கரைந்து போகையில்மீண்டும் ஒரு முறைஇறக்கிறேன்நான்.
நான் அயர்ந்து தூங்கும்காலையில்,அவன் தரும் காபியில் கலந்து இருக்கிறதுகாதல்.
என் கவிதைகள் அனைத்தும் அழகு தான்.ஏனெனில்,அது முடிவதுஉன் பெயரில்.
நான் வாசகி தான்,உன் கண்கள் கூறும்
இன்று என்னுள் அனைத்தும் நீ தான்.ஆனால்உன்னுள் எதுவும்என்னுடையது இல்லை.
எனக்கு நீ தரும் முத்தங்களை அலைபேசியில் தராதே,
பார்க்கிறாய்பார்க்க வைக்கிறாய் தவிக்கிறாய்தவிக்க வைக்கிறாய் மனதில் என்னடிமறைத்து வைக்கிறாய் மௌனம் பூசியேஒளித்து வைக்கிறாய் நீயாய்சொல்வாயா நானாய்…
உன்மவுனங்களைப் படித்துக்கொண்டேமொழிகளை மிரட்டுகிறேன்!ஆம்அள்ள அள்ளக் குறையாத கவிதைகளைஅள்ளித் தருகின்றனஅதை சொல்லச் சொல்லச் சுமையேறிமொழிகள் மிரளுகின்றனஇன்னும் இன்னும்…
நீல வண்ண கண் அழகியே ! நீளமான கடற் கரையைஒத்த அலையெனகருந்கூந்தல்காரி.. ! மின்னல் வண்ண…
உனை என் கையில் ஏந்தி உலகம் சுற்ற காலங்கள் கடந்தாலும் காத்திருப்பேன்.. என் இதய பையில்…
தேயாத நிலவே தெவிட்டாத மாங்கனியேகாயாத மலரே கண்கொள்ளா பெண்ணழகேசாயாத மரம்போல என்நெஞ்சம் எந்நாளும்ஓயாமல் உன்னையே நினைத்து…
புது வருடம் பிறகீகப்போகின்றது..இதுவரை நான்உன்னிடம் ஆயிரம் சண்டைகள்போட்டிருந்தாலும் உன்னைவிட்டு விலக என்றுமேநினைத்ததில்லை.எனக்கு உன்னுடைய உறவுஎப்போதும் வேண்டும்..!.!…
நினைவில் என்றும்அது வசந்த காலம்நனவில் எரிக்கும்கோடை காலம்துடிக்கும் இரு நெஞ்சம்துணைக்கு வருவார்யாரும் இல்லைபிரிக்கும் முனைப்பில் பலர்இணைக்கும்…
இரும்பான என் இதயத்தைபற்றிப் பிடிக்கும் உடும்பாய்விலகாமல் காத்தேன்ஒற்றைச் சிரிப்பாலேஉன் விரலிடுக்கில் செருகிக்கொண்டு சென்றாயேஎன் காதலியே
மேகம் நீ......கடல் நான்...மழையாய்நீ சிந்தியதுளிகளெல்லாம்அன்பின்முத்துக்களாய்..என்இதயமென்னும்சிப்பியில்.....
என் முத்தழகிபாவாடை நாடாக்கூட கட்டதெரியாதஉன் கழுத்துல தாலிக்கட்ட சொன்னாங்ககட்டுனது தாலியுனும்நடந்தது கல்யாணம்னும்பத்து வயசுல எனக்கு மட்டும்…
அவள் தந்து போன சாபம்வந்து போனதோ !!!இல்லை கண்கள் பேசும் மௌனம்என்னை கொன்று சென்றதோ உள்ளம்…
